Fotograaf

Stijn Rompa

Hoe vertaal je leegte in een tweedimensionaal beeld?

Dit is het onderwerp van het werk van Stijn Rompa. Zijn foto’s zijn geënsceneerd maar hij laat bewust altijd zien hoe het beeld is opgebouwd. Dit om de kwetsbaarheid in zijn werk extra te benadrukken.

Een fotograaf gebruikt de studio gewoonlijk als manier om objecten of personen te kunnen fotograferen zonder dat de ruimte eromheen om aandacht vraagt. Maar Stijn doet precies het omgekeerde, de objecten worden steeds meer opgenomen door de omgeving, waardoor er een spel tussen aanwezigheid en afwezigheid gespeeld wordt. Objecten op de voorgrond nemen plaats in de achtergrond en de achtergrond komt op de voorgrond.

De werken van Stijn zijn subtiel van kleur en er wordt gespeeld met de kleurschakering tussen wit en beige. Het wit bevestigd de leegte, de kwetsbaarheid en het anonieme. En door zijn materiaal gebruik wordt beige in dit kleurenpallet toegevoegd, wat tevens het wit extra benadrukt.

Objecten afkomstig uit de zorg zijn een rode draad voor zijn werken. De zorg is een integrerende omgeving voor Stijn. Mensen worden uit hun eigen omgeving gehaald en geplaatst in een gecreëerde setting. Er gebeurt enorm veel en tegelijkertijd helemaal niks. Verstilde chaos noemt hij dit zelf.